Kalorileri eritmek için mi, sağlıklı olmak için mi yoksa sevdiğimiz için mi? Bu konu hep aklımı kurcalamıştır. Dün dağda köpeğim ve eşimle 10 km yürüdük, terledik, zorlandık, temiz havayı içimize çektik, piknik yaptık. Çok keyifli bir 4 saati hemencecik geçirdik ki hava da pek güzel değildi hani! Evde kasvetli bir Pazar olabilirdi pekala.
Bir tarafta (neredeyse) hiç spor yapmayanlar, diğer yanda büyük bir tutkuyla yapanlar ve diğer tarafta da kan-ter içinde içinden söylene söylene görev şeklinde yapanlar var.
Siz bunlardan biri misiniz? Sporla ilişkiniz nasıl? Benimki ortaya karışık!
Hareket…
Benim cocukluktan gelen bir jimnastik ve bale aşkım var ki şimdi yogaya evrildi. Koşuyla aşk-nefret ilişkimiz var, onu daha çözemedim. Workout-ağırlıklarla çalışmak ise ergenlikten beri on-off hayatımda. Ama düzenli ve bilinçli olarak 2-3 yıldır yapıyorum. Oflaya poflaya geri başladım ve şimdi onsuz yapamıyorum. Yürüyüşü saymıyorum zira o hep var. Sadece spor değil, günlük terapi dozu.
Ama o konu da son yıllarda başka bir aşka dönüştü: hiking / treking. “Farkındalıklı Yeme ve Yoga” Eğitiminde @michelmay bunu çok güzel anlatıyor. Sağlıklı ve doğal olarak fit bir bedeni olanlar sporu görev için değil, içinden gelen doğal bir aktivite ve çoğu zaman bir “aşkla” (passion) yaparlar. Kalori yakmak için yola çıkmazlar ama sonunda doğal olarak kalori de yakarlar.
Spora Nasıl Başlayabiliriz?
Diyeceğim o ki, çok seveceğiniz bir “sportif aktivite” olsun. Onun uğruna bedeninizi ve kapasitenizi geliştirin, iyileştirin. Yani o sporu daha zevkle yapabilmek için kaslarınızı geliştirin, aerobik kapasitenizi arttırın, nabzını kontrollü arttırmayı öğrenin. Bu sadece yürüyüş olur, kürek çekmek, dağlara tırmanmak, yüzmek, dans, boks, yelken, yoga… neyi seviyorsanız o olur. O sporda da bir hedefiniz olsun, mesela uzun yayla yürüyüşleri yapmak, yeni bir dansı öğrenmek, kürek takımında amatör yarışlara katılmak, vb. Doğal olarak birkaç temel sporu birleştirdiğinizde, kaslar, kemikler, kalp, nabız geliştiğinde başka bir insana dönüşüyorsunuz. Daha dinç, daha enerjik, sağlıklı ve keyifli bir hayat oluyor.
Motivasyon
Ailemizden son örnek: Annem 80 yaşında, maşallahı var ama yürürken zorlanmaya başladı. Slow Zone tekniği ile kaş geliştirmeye başladı ve şimdi markete yürümek, gezilerde dolaşmak, merdiven çıkmak daha kolay oldu. Biraz azim, biraz zorlanmak, o ilk adımı atmak, gidip hocayı-salonu-antrenörü bulup bir yatırım yapmak hayat kaliteniz için yapacağınız en önemli adım olacak.
Ne dersiniz? Sizde de böyle örnekler var mı? Hadi paylaşın hepimiz motive olalım
